عوامل مؤثر بر اهدای خون مستمر در اهداکنندگان استان اصفهان مبتنی بر نظریه رفتار برنامه ریزی شده

چکید ه   سابقه و هدف   هدف اصلی مراکز انتقال خون، تامین خون سالم و کافی بر روی بیماران می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل مؤثر بر اهدای مستمر خون اهداکنندگان استان اصفهان، مبتنی بر نظریه رفتار برنامه ریزی شده در سال 1388 انجام شد.   مواد و روش ها   مطالعه حاضر به روش توصیفی- تحلیلی و بر روی 600 نفر از مراجعین جهت اهدای خون در استان اصفهان انجام گرفت. روش نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه ای متناسب با حجم بود. نهایتاً افراد به طور تصادفی از هر مرکز انتخاب شدند. از پرسشنامه ای روا و پایا مبتنی بر نظریه رفتار برنامه ریزی شده استفاده شد. اطلاعات پس از جمع آوری، وارد نرم افزار spss نسخه 18 شدند و از آزمون های t مستقل، همبستگی و من ویتنی جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.   یافته ها   نتایج نشان داد که در ارتباط با بازگشت برای اهدای خون مجدد،(8/12%) 77 نفر در طی 6 ماه آینده مراجعه کردند و (2/87%) 523 نفر مراجعه نکردند. بیشترین افراد اهداکننده در گروه سنی 21 تا 30 سال بودند و میانگین سن افرادی که اهدای خون مستمر داشتند، به طور معناداری بیشتر از اهداکنندگان غیر مستمر بود. قوی ترین ارتباط همبستگی را خودکارآمدی با قصد داشت(001/0 p< ، 577/0 r= )، سپس عواملی مانند خود هویتی(481/0 r= )، هنجارهای اخلاقی(471/0 r= )، نگرش(355/0 r= ) و هنجارهای انتزاعی(353/0 r= ) در اولویت های بعدی قرار داشتند.   نتیجه گیری   خودکارآمدی یکی از تاثیر گذارترین مؤلفه ها بر روی قصد افراد جهت اهدای خون مستمر بود. پس می توان نتیجه گرفت که با تقویت این سازه، می توان گام مؤثری در تداوم و نگهداری افراد اهداکننده خون در جامعه برداشت.